KRILIN - When the time comes there will be no time
(Auto-ekoizpena, 2009)
Gakoa hori omen da. Diferente bezain alternatibo izan behar da zer esana emateko. Diferente zure inguruari erreparatuz. Diferente zerbait ezberdina bilatzen duten kritikari edo musika zale horiek asetzeko. Euskal Herrian fenomeno diferente dira Delorean, We Are Standard edo Audience. Proposamen ez horren ohikoak gurean, arruntagoak mugen bestaldean. Donostia eta inguruetako Krilin talde gaztea ere diferente gisa onartu daiteke. Donostia alternatiboaren harrobi ederretik ateratako Adrenalized, Curasan edo Thee Brandy Hips taldeen belaunaldikoak dira. Entsegu lokalean eraiki eta desegin dute taldea.
Hasieran Kaliforniatik erraz iritsi zen hardcore melodikoa jorratzen zuten. Millencolin edo Blink 182 idoloen tankerakoa. Baina, musika janez eraginak zabaldu eta berezko nortasunaren bila abiatu ziren. Neurri batean, lortu dute. “When the time comes there will be no time” estreinako lanak baditu diferente izateko ezaugarriak. Taldearen izena berdina da, baina diferente. Musikariak ere, eta diferente.
Euren proposamena kimatzen ari dira, eta lehen urratsa zinez deigarria da. Diskoa taldea bezain irekia da. Amorrua melodiarekin apaltzen dute, eta gitarra akustikoa riffen maila berean kokatzen da. “Elemental” lehen kantuak laukotearen oinarria deskribatzen du, hurrengo bederatzi abestietan mantenduko dena. Entzuteko errazagoak diren ereserki laburrak badira (“Intoxication” eta “Coffee & Ants” zoragarriak), luzeago zein aberatsago direnak ere (“Body Exchange”, “Why Hesitate” eta “Some Like It Hot”), eta lasai bezain gozo direnak, “Brave Stroke” kasu. Imajinatzen hasita The Mars Volta, Deftones eta Muse taldeen arteko fusiotik gertu daude Krilin taldekoak. Konposizio interesgarriekin batera soinua paregabea da, bereziki Txosse eta Santi Garcia ekoizle ezagunen lan onari esker. Finean, joan berri den urteko harribitxietako bat da gipuzkoarren aurreneko lana. Hemendik aurrera, denbora alde du laukoak eta gakoa ondo aprobetxatzea da.
(Auto-ekoizpena, 2009)
Gakoa hori omen da. Diferente bezain alternatibo izan behar da zer esana emateko. Diferente zure inguruari erreparatuz. Diferente zerbait ezberdina bilatzen duten kritikari edo musika zale horiek asetzeko. Euskal Herrian fenomeno diferente dira Delorean, We Are Standard edo Audience. Proposamen ez horren ohikoak gurean, arruntagoak mugen bestaldean. Donostia eta inguruetako Krilin talde gaztea ere diferente gisa onartu daiteke. Donostia alternatiboaren harrobi ederretik ateratako Adrenalized, Curasan edo Thee Brandy Hips taldeen belaunaldikoak dira. Entsegu lokalean eraiki eta desegin dute taldea.
Hasieran Kaliforniatik erraz iritsi zen hardcore melodikoa jorratzen zuten. Millencolin edo Blink 182 idoloen tankerakoa. Baina, musika janez eraginak zabaldu eta berezko nortasunaren bila abiatu ziren. Neurri batean, lortu dute. “When the time comes there will be no time” estreinako lanak baditu diferente izateko ezaugarriak. Taldearen izena berdina da, baina diferente. Musikariak ere, eta diferente.
Euren proposamena kimatzen ari dira, eta lehen urratsa zinez deigarria da. Diskoa taldea bezain irekia da. Amorrua melodiarekin apaltzen dute, eta gitarra akustikoa riffen maila berean kokatzen da. “Elemental” lehen kantuak laukotearen oinarria deskribatzen du, hurrengo bederatzi abestietan mantenduko dena. Entzuteko errazagoak diren ereserki laburrak badira (“Intoxication” eta “Coffee & Ants” zoragarriak), luzeago zein aberatsago direnak ere (“Body Exchange”, “Why Hesitate” eta “Some Like It Hot”), eta lasai bezain gozo direnak, “Brave Stroke” kasu. Imajinatzen hasita The Mars Volta, Deftones eta Muse taldeen arteko fusiotik gertu daude Krilin taldekoak. Konposizio interesgarriekin batera soinua paregabea da, bereziki Txosse eta Santi Garcia ekoizle ezagunen lan onari esker. Finean, joan berri den urteko harribitxietako bat da gipuzkoarren aurreneko lana. Hemendik aurrera, denbora alde du laukoak eta gakoa ondo aprobetxatzea da.
No hay comentarios:
Publicar un comentario